روابط سیاسی
افغانستان در بیست و هشتم مرداد 1298 هجری شمسی با کسب استقلال و حاکمیت سیاسی، فصل نوینی در روابط سیاسی و دیپلماتیک افغانستان با سایر کشورها از جمله همسایگانش آغاز نمود.
مشترکات فرهنگی و تمدنی، مرزهای طولانی و تعاملات طبیعی بین مردم ایران و افغانستان موجب شد تا روابط دو کشور در مقاطع مختلف تاریخی دوستانه و برادرانه باشد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، رویکرد نوینی توسط جمهوری اسلامی ایران در قبال افغانستان در پیش گرفته شد و حمایت از ملت و دولت این کشور و گسترش روابط در همه عرصه‌ها مد نظر قرار گرفت. این سیاست اصولی سبب شد تا همواره فارغ از بازی‌های منطقه‌ای و جهانی، منافع ملت افغانستان و خواست آنان مورد توجه قرار بگیرد. جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهای پیشتاز در محکوم کردن تجاوز اتحاد جماهیری شوروی به افغانستان بود و با افتخار از میلیون‌ها میهمان افغانی که به خاطر جنگ و خشونت از کشورشان آواره شده بودند، میزبانی نمود.
پس از خروج نیروهای نظامی اشغالگر شوروی، جمهوری اسلامی ایران تمامی همت خود را برای ایجاد زمینه همکاری و اتحاد میان گروه‌ها و احزاب مختلف افغانستان با هدف کمک به بازسازی مجدد و از بین بردن آسیب‌های جنگ به کار بست. هرچند ظهور گروه طالبان و دخالت کنشگران منطقه‌ای و جهانی در افغانستان، روابط بین دو کشور را دچار وقفه موقتی نمود ولی با تشکیل دولت جمهوری اسلامی افغانستان، ایران در عرصه‌های مختلف از جمله جاده‌سازی، پل‌سازی و توسعه شهرها به افغانستان کمک نموده و زمینه آموزش را برای صدها هزار نفر از فرزندان افغانستان فراهم نمود که این خدمات تاکنون ادامه یافته است. در حال حاضر، روابط بسیار خوب و رو به گسترشی بین دو کشور در جریان است و گروه‌ها و کمیته‌های مشترک کاری در عرصه‌های مختلف روابط دوجانبه تشکیل شده تا با امضا سند جامع همکاری‌ها، زمینه گسترش بیش از پیش روابط بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی افغانستان را فراهم نمایند.